Uykuda Olduğunu Bilmek
Günümüzde birçok insan bir “uyanış hali”nden söz ediyor. Ama gerçekten uyanan biri bu âlemde kalabilir mi?
Belki de uyanış dediğimiz şey, aslında uykuda olduğumuzu fark etme halidir.
Bu dünyayı “gerçek” sanmak, hakikatin üzerini örten bir perdenin içinde yaşamaktır. Oysa tasavvuf ehline göre bu âlem bir gölgedir. Asıl varlık; Allah’a yakınlıkta, O’nu bilmekte, O’nu tanımaktadır. Yunus Emre’nin “Beni bende demen, bende değilim / Bir ben var bende, benden içeri” dediği yer işte burasıdır. İbn Arabi’nin “Varlık birdir, görünen çokluktur” demesi gibi…
Benim de içimde bu arayış başladı:
“Kendimin kendime uykuda olduğunu fark etmek istiyorum.”
Okudukça, düşündükçe, sustukça anlıyorum ki kalbim ve ruhum Rabbine yönelmek istiyor. Dünyaya ait perdelerin kalkmasını diliyorum.
Belki de bu fark ediş bir manevi uykuda olduğunu bilme halidir.
Zihin anlamlandırmaya çalışır; ama dünya aklının çözümleyemediği bir teslimiyet, sadece kalp gözüyle hissedilir. Bu süreç başladığında kimlik bulanıklığı, yön kaybı, içsel boşluk gibi duygular yaşanabilir. Ancak ardından bir sorgulama, bir değişim ve içsel dönüşüm gelir.
Zihinsel çözümleme, eski düşünce kalıplarının yıkılmasıyla yeni bir bilinç haline geçiştir. Bu uykuda olduğunu bilme hâliyle birlikte gerçek bir yolculuk başlar. Kalp, susuz kalmış bir toprak gibi hakikate susamıştır artık. Ve arayışa geçen herkes, çoktan yola çıkmıştır.
Bu hâl bana şu Hadîs-i Kutsî’yi hatırlatıyor:
“Kul bana bir adım yaklaşırsa, Ben ona on adım yaklaşırım.”
Bu yolda bize yardımcı olacak bazı azıklar vardır:
Kalp kırmamak.
Zikir.
Kur’an’ı düşünerek, anlayarak okumak.
Gönlü temiz insanlarla olmak.
Ve unutmamak ki;
Allah’a giden yollar, nefeslerimiz sayısıncadır.
Belki de senin yolun da bu içten sorgulamayla başlamıştır.
Ve bu yol, ışıklı bir yoldur.
Sevgiyle, teslimiyetle, farkındalıkla…
Bircan ONAY – Yazar
( 89 Ziyaret etti , Bugün ki ziyaretler 1 )